با نزدیک شدن به فرصت یک راهپیمایی خیابانی دیگر، باز موج شور و هیجان مبارزه خیز گرفته و به همان میزان بازار ارائه ی پیشنهادات و راهکار ها برای برگزاری هر چه موثر تر روزهای موعود سالگرد تولد جنبش سبز نیز بالا گرفته است. در یادداشت قبلی حساسیت و اهمیت تمرکز بر اطلاع رسانی خارج از اینترنت را در این سه هفته ی باقی مانده مستندا مورد بحث قرار دادم. در این جا می خواهم به این سوال بپردازم که چه نوع اطلاع رسانی، در چه راستاهایی، و از چه روش هایی منجر به حصول بهترین نتیجه خواهد شد.
طرح های متعددی این روزها در بالاترین و دنباله ماوس به ماوس می چرخد. برخی خلاق، برخی پیچیده، برخی رادیکال، برخی بلندپروازانه، و در این میان برخی هم بدون شک انحرافی و دستپخت خوش آب و رنگ برادران سایبری! از آن جایی که فرصت بسیار تنگ است و انرژی و وقت نیروهای جنبش نیز نامحدود نیست، انتخاب بهترین استراتژی اطلاع رسانی در این مقطع حیاتی است. آرزوی طلایی حکومت این است که در این فرصت چندین طرح متفاوت و متنافر همزمان مطرح شوند و نیروهای جنبش در اصطکاک پرش از این طرح به آن طرح و مباحثات فرسایشی کاملا هرز برود و نهایتا 3 روز مانده به تظاهرات، جنبش در خلاء اطلاع رسانی مناسب و با سردرگمی بین 3-4 استراتژی خام باقی مانده باشد و آن گاه تحت فشار روانی و احساسی، یک استراتژی اشتباه -یا حتی بدتر از آن، چند استراتژی ناهمگون- را انتخاب کند (اتفاق نامبارکی که در 22 بهمن 88 رخ داد). آن روز است که شکست و سرخوردگی دیگری-هر چند موقت- برای جنبش، و پیروزی جدیدی -هر چند کاذب- برای کودتاچیان معزّز رقم می خورد.
طرح های موجود برای اطلاع رسانی همگی در سه هدف قابل دسته بندی هستند:
1- طرح هایی که قصد فضاسازی و القای روحیه و انرژی مثبت در طبقات مختلف مردم و انتقال حس زنده بودن و پویایی جنبش سبز را دارد.
2- طرح هایی که قصد اطلاع رسانی در خصوص نفس وقوع تظاهرات در 22 و 25 خرداد را دارد.
3- طرح هایی که به جزئیات چگونگی انجام تظاهرات در روزهای موعود می پردازد (از قبیل هماهنگ کردن مسیر راهپیمایی، تدارک تحصن و اعتصاب، اشغال صدا و سیما، سفر به ماه پس از پایان وقت اداری و ...)
من شدیدا معتقدم که در این مقطع زمانی به هیچ وجه نباید انرژی خود را روی طرح های دسته ی سوم قرار دهیم. این امر چندین دلیل اساسی دارد:
1- هر نوع بحث زودهنگام در خصوص نحوه ی برگزاری راهپیمایی حریف را برای مقابله آماده تر و ما را از حربه ی غافلگیری دور تر می کند.
2- این نوع طرح ها ماهیتا بیش ترین آسیب پذیری را به دخالت نفوذی های سایبری دارند. چرا که ذاتا سبب بحث و مجادله و دو دستگی می شوند و خوراک بسیار خوبی برای تفرقه افکنی نیروهای کودتا و فرسایش انرژی مفید فکری جنبش هستند.
3- محتمل است که موسوی و کروبی خودشان در روزهای آخر استراتژی غافلگیرانه ای را رو کنند (اعلام زود هنگام و هماهنگ این دو عزیز در انجام راهپیمایی و سپس سکوت آن ها در خصوص مکان و مسیر آن، تجربه ی راهپیمایی های پیشین و این حقیقت که این نخستین راهپیمایی اعلام شده، ولی خارج از سایه ی مناسبت های دولتی است، این احتمال را تقویت می کند) و در این صورت، مباحثات و پیشنهادات زودهنگام در این خصوص ممکن است «بسوزد».
بر این اساس، پیشنهاد من این است که ما دست کم تا 3-4 روز مانده به روز موعود تمام نیروی خود -تاکید می کنم: تمام نیروی خود را- صرفا روی اطلاع رسانی و تزریق روحیه در خصوص نفس وقوع تظاهرات در 22 و 25 خرداد متمرکز کنیم. این راه حل از سوی دیگر دارای محاسن بارز و چشمگیر زیر است:
1- از پراکندگی انرژی جلوگیری کرده و همه ی نیرو را روی یک استراتژی ساده و تضمین شده سرمایه گذاری می کند.
2- کوچک ترین خدشه ای به قدرت غافل گیری جنبش وارد نمی کند. (شعار نویسی های گسترده و جمله ی ساده ی «وعده ی ما 22 خرداد» کوچک ترین اطلاعات جدیدی در دست کودتاچیان قرار نمی دهد، ولی در عوض اثر گسترده ای در بسیج یک جمعیت میلیونی دارد)
3- امکان تفرقه افکنی و القای طرح های انحرافی را از نیروهای سایبری کودتا می گیرد. (هر کسی چه تندرو، چه کندرو؛ چه اصلاح طلب، چه برانداز؛ چه موسوی دوست، چه موسوی ستیز، می تواند درکمال میل بنویسد «مرگ بر دیکتاتور» و «22 خرداد میلیونی»)
4- چون طرح یک طرح پایه است، مانند آجرهای یک شکل و بی شماری است که طرح های پیچیده ی دیگر را روی آن می توان ساخت. (اگر جمعیتی میلیونی از اقشار مختلف در جریان رخداد تظاهرات قرار گرفته و آماده ی حضور باشند، آن گاه می توان به راحتی استراتژی های جزئی تر را هم مطرح کرد. در واقع ما یک جمعیت تضمین شده خواهیم داشت که با آن بسته به موقعیت در آن روز و لحظه، ممکن است هر یک از کارهای متنوع پیشنهاد شده را انجام داد، اعم از تحصن، تسخیر، تعمیر، و تقطیر)
بنابر این به نظر من بسیار حیاتی است که در مقطع حاضر تمام تلاش خود را منحصرا معطوف به نفس اطلاع رسانی، شعار نویسی و خبررسانی در خصوص نفس وقوع تظاهرات در 22 و 25 خرداد نماییم. یقین داشته باشید که اگر جمعیت میلیونی و تضمین شده بسیج شود، جزئیات در روزهای آخر و حتی به طور طبیعی در خود خیابان روشن می شوند. یک حضور ضعیف و کم جمعیت، امّا، حتی با سازمان دهی میلیمتری و برنامه ریزی ثانیه به ثانیه هم راه به جایی نخواهد برد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر